ค้นหาหมวดอักษร บ

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' บึ่ง ๑ '

  บึ่ง ๑  หมายถึง น. ชื่อแมลงขนาดเล็กหลายสกุลในหลายวงศ์ ขนาดเท่าแมลงหวี่หรือโตกว่าเล็กน้อย มีปีกคู่เดียว ปากแบบดูดกิน เจาะดูดเลือดคนและสัตว์กินเป็นอาหาร มีอยู่ชุกชุมตามบริเวณชายนํ้า ชายทะเลและในป่าทึบ ที่สําคัญได้แก่ สกุล Phlebotomus วงศ์ Psychodidae,สกุล Simulium วงศ์ Simuliidae, สกุล Lepto conops และCulicoides วงศ์ Ceratopogonidae เป็นต้น, ปึ่ง หรือ คุ่น ก็เรียก.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• บึ่ง ๒

  ก. วิ่งหรือขับไปโดยเร็ว เช่น บึ่งไป บึ่งรถ บึ่งเรือ.

• บึ้ง ๑

  น. ชื่อแมงมุมขนาดใหญ่ที่มีลําตัวยาวกว่า ๓ เซนติเมตรขึ้นไปส่วนใหญ่เป็นประเภทไม่ถักใยดักสัตว์ ตัวสีนํ้าตาลหรือนํ้าตาลแก่มีขนรุงรังสีเดียวกัน ขุดรูอยู่ คอยจับสัตว์เล็ก ๆ กิน บึ้งชนิดที่คนนํามากิน เช่น ชนิด Melopoeus albostriatus, Nephila maculata,กํ่าบึ้ง หรือ อีบึ้ง ก็เรียก.

• บึ้ง ๒

  ว. อาการที่หน้าตาไม่ยิ้มแย้มแจ่มใส.

• บึ้งตึง

  ว. อาการที่หน้าบึ้งเพราะโกรธหรือไม่พอใจเป็นต้น.

• บึ้งบูด

  ว. อาการที่หน้าเง้าแสดงอาการไม่พอใจ.

• บื๋อ

  ว. เสียงดังอย่างเสียงเร่งเครื่องยนต์ โดยปริยายหมายความว่าเคลื่อนไปอย่างรวดเร็ว เช่น เรือบื๋อ.

• บุ

  ก. ตีให้เข้ารูป เช่น บุขัน, เอาของบาง ๆ หุ้มข้างนอก เช่น บุหนังบุพลาสติก หรือรองข้างใน เช่น บุหลังคา.